نظر دوسویه گادامر نسبت به پروژه روشنگری

بازاندیشی نسبت نظر و عمل در کار معمار، با تکیه بر خوانش گادامر از آراء ارسطو دربارۀ «حکمت عملی»

This paper provides answers to one of the most commonly asked questions in architectural education, which is about the lack of coherence resulting in the separation of theory and practice in architecture, by exploring philosophical concepts and assumptions. A look into Aristotle’s views about practice and theory reveals a new meaning of “practice," dimensions of which have been...

روش پرسش و پاسخ به عنوان یک اصل نیک اندیشی (حسن نظر) در هرمنوتیک گادامر

اصول نیک­اندیشی (یا حسن نظر) وجوه محوری هر نظریة قابل قبولِ تفسیر است. این مقاله در صدد توضیح این مسأله است که چگونه حقیقت یک متن، بدون اینکه شخص دیدگاه­های انتقادی خود را در جریان تفسیر رها کند، آشکار می­شود. به این امر می­پردازم که بحث گادامر پیرامون "منطق پرسش و پاسخ"، آنگاه که برای تفسیر متون به کار رود، به منزلة اصل نیک­اندیشی عمل می­کند تا تعادل درستی میان افراط و تفریط در ردّ و قبولِ سخن ای...

تأملی در نسبت هرمنوتیک فلسفی گادامر و علوم طبیعی

در مورد موضع گادامر دربارة علوم طبیعی چند انتقاد جدی صورت گرفته است. نخست آنکه برداشت او از علوم طبیعی پوزیتویستی است. دوم آنکه تصویری که از علم ارائه می‌کند، کاریکاتورگونه است و به کار امروز ما نمی‌آید و سوم آنکه گادامر به سرشت هرمنوتیکی علوم طبیعی بی‌توجهی کرده است. در این مقاله تلاش خواهد شد نشان داده شود که این انتقاد‌ها، برآمده از تمرکز صرف بر کتاب حقیقت و روش و ناآگاهی از...

نگاه انتقادی گادامر به هوسرل

هوسرل، علاوه بر دیلتای و هیدگر، یکی از کسانی است که گادامر در «حقیقت و روش» بارها به وی اشاره نموده و از اندیشه‌هایش تأثیر پذیرفته است. مواجهه گادامر با هوسرل، علی‌رغم عظمت او در نزد گادامر و تأثرش از وی، همواره مواجهه‌ای هرمنوتیکی بوده است. گادامر با نقد و بررسی عناصر پدیدارشناسی هوسرل در صدد انکشاف ناگفته‌های اوست. شمار اندکی از فلسفه‌ورزان و اهل تتبع در عالم به نسبت و رابطه این دو فیلسوف پرد...

نگاهی به زندگی هانس ژرژ گادامر

همگانی بودن حکم ذوقی زیباشناسی کانت و نسبت آن با اندیشه روشنگری

مفهوم ذوق در داوری زیباشناسی دلالت‌های روشنگرانه چندی دارد که یک مورد از آن‌ها تأمل‌برانگیزتر از بقیه به نظر می‌رسد؛ همگانی بودن حکم ذوقی. ذوق اساساً امری نه خصوصی بلکه اجتماعی است. برخلاف دید امروزی ما به پدیده ذوق همچون موضوع شخصی که منجر به دید نسبی گرایانه در زیباشناسی می‌شود، ذوق برای کانت و زیباشناسی دوره روشنگری نه‌فقط به معنای امری ذهنی، بلکه مصداقی از غریزه اجتماعی بود که غالب فیلسوفان ...